Spotkanie

Wasz widok raduje mnie,
jakby bramy raju wyłoniły się
z mgły wiecznej i tajemniczej.

Witajcie!Serce już czuje ból
rozchodzący się po kościach
wraz z każdym kolejnym krokiem.

Nie mam sił ale wierzę,że znajdę
ich jeszcze odrobinę aby móc
was poznać na nowo.

Prawie!Już oczu moje widzą kres,
dłonie owiewa zimny wiatr
przywołujący wspomnienia.

Jestem wykończony ale było warto
ujrzeć waszą moc i piękno
ponad wszystkim

Siła!Skała opiera się o głaz
wicher napędza potok
a jego wody mnie.

Usiądźmy w milczeniu i zmęczeniu,
Ja będę łapać oddech a wy trwać
jak to robicie od wieków.

Góry!Najwyższych szczytów wola
rozpędzona ma w sobie coś,
subtelny czar motyla.

Dotykam was,wy mnie.
Specyficzna chwila zjednoczenia.
Pierwotnej bliskości.

Raj? Cisza. Jeszcze!