Front

Usta skąpane w winie,
Wszak romantyczny nastrój,
Ono pomoże dziewczynie,
Przerwać miłosny zastój?

Pewna idzie na front,
A tu za miną mina,
Toż miał czekać tu na nią mąż,
A nie jego ‘jedyna’.

Z pola bitwy wraca,
Pokonana oczy w górę wznosi,
Tylko niech nikt jej nie nawraca,
O litość też nie prosi!

Wiarochłonne myśli topi,
W świeczkach pali swoje serce,
Dziś już nic ją nie zaskoczy,
Na sen: napije się raz jeszcze.