Upojeni winem

Upojeni winem
lądujemy na pościeli
jesteśmy pod wpływem
prowadzimy jak szaleni

Ogień od świec
żywo rysuje źrenice
łóżka brzeg zaczyna płonąć
a my upojeni winem

ta noc wstrzymuje oddech
jak Ty gdy zbliżam się
by z ust zebrać pocałunek,
Kielichy napełnione winem

Zroszone ciała
złączone przez chwile uniesień
ślepe, wrażliwe, ufające chwili

Ogień nas omamia,
wszystko wokół płonie,
niczym sen albo magia
Wino paruje przez skronie

Rozrywane poduszki
pod naporem skóra,
kiedy milkną opuszki
kiedy opadają pióra

Jesteśmy tam razem
nasz taniec w świetle księżyca
zanim ranek nastanie
ostatni łyk starego wina.