Zagubione szczęście
Tym mi jesteś, co idzie doliną
Z tą inną - nieznaną dziewczyną .
Ja to dostrzegam i idę za wami
Ze łzami mokrymi,
A w oczach brak wiary .
Kocham, lecz kochać nie mogę,
Chłopca, który w miłości grał tylko swą rolę.
Rola ta była piękna i okrutna zarazem.
Być może odnajdę swe szczęście lecz już innym razem.
Przy opinii proszę wziąć pod uwagę, że to mój pierwszy wiersz . :)
Autor
4453 wyświetlenia
36 tekstów
3 obserwujących
8 April 2013, 16:49
No ja raczej też się zgodzę co do nadziei w twórczości niż w miłości .
Do życia podchodzę raczej sceptycznie więc dla mnie prawdziwa miłość zdarza się tylko raz na milion1 April 2013, 00:54
Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze coś sensownego skleić :D
Dzięki za wsparcie :)