Trzymając w dłoni linie wydrążone przez ulotne lata
Zaciskasz pięść dusząc radość i szczęście swojego świata
Kompas który biegle kurs ku wiecznej sielance okazał
Jakiś czas bił się z myślami teraz oszalał
Parszywa nadzieja bezpieczeństwa niestatek
To taka linią teraz porusza się twój statek
Szukasz na szmaragdowym dywanie mapy która cofnie czas
Lecz cisza już depcze po bezbronnym sercu nie pierwszy raz
Zatrzymaj ten niebezpieczny rejs
Na tym morzu uczuć zbyt wiele ciemnych miejsc...