To nic...

Miłość rodzicielska to miłość kryształowo czysta, bez odrobiny egoizmu, pełne poświecenie dla cudu jakim jest dziecko.

Piękny, szczery, i do głębi poruszający. Wielki plus.

Brak słów ;/ Moj tata też musi moje rodzeństwo wychowywać sam.

Tak osobiste wiersze są najpiękniejsze :))

Pozdrawiam cieplutko :)

Aż się wzruszyłam...Takie wiersze wywołują w nas szczególne emocje...
Tam gdzie piękna miłość nawet przesolona zupa smakuje. A uśmiech dziecka, jego gesty wynagrodzą każdy smutek i pozwolą dumnie iść razem przez życie.
Trzymam więc kciuki i życzę powodzenia i niech Wasza miłość każdego dnia kwitnie :):)
Twój komentarz również bardzo wymowny jest odpowiedzią na jakąkolwiek wątpliwość.
Serdecznie pozdrawiam...

Wspaniały... porusza dogłębnie i ukazuje za razem coś tak codziennego... Chylę czoła przed tym mniejszym i większym bohaterem...

Dziękuję Wam serdecznie za opinie...
Czasem Opatrzność wybiera nam niespodziewane ścieżki...coś kończy bezpowrotnie...Chciało by się niekiedy wyć z bezradności...ale zły czas mija...wychodzi słońce...wstępują siły...
Człowiek nie zdaje sobie sprawę z tego jakie posiada w sobie siły, możliwości...czasem nieprawdopodobne...
Ale o tym wszystkim dowiaduje się poprzez miłość...poprzez przebaczenie krzywd, poprzez rezygnację z rewanżu...
Serce to niesamowity magnes...magiczny klucz do duchowego świata, do piękna, do drugiego człowieka...
W miłości można wszystkiego się nauczyć...w miłości nawet gdy coś początkowo nie wychodzi nikt nas nie skarci...ponieważ ocenia nas po staraniach a nie po efektach...
Efekty same przyjdą...zawsze przychodzą...
I ludzie przychodzą i miłość przychodzi i szczęście przychodzi...:).Bo te wszystkie uczucia nie są ślepe...:)
Pozdrawiam Was serdecznie...

na komentarz pasuje mi myśl Piotra...

"Czasami nie trzeba słów,wystarczy tylko być i służyć ramionami.

pozdrawiam!!!!"