Tęsknota ma -niczym niespełnony dotyk muskający pamięcią, której czas zasnął chwilą zapomnienia. O wybaczenie proszę gdy luki w klatkach bycia smutkiem innych się stają . I przyjdzie ten raz gdy ponownie żyć się nauczę z radością, bez wymówek bo na nie nie pora gdyż pragnę gościć w sercu Twym od zaraz od przedwczoraj. Chcę mówić o strachu zapomnienia dziś i nazajutrz by z modlitwą przeznaczenia podarować ci przywilej brania i dzielenia.