Ten świat...

Ten świat. Znikąd przybywam donikąd zmierzam ,
Setki osób po drodze mijam , każdą z nich ten
Sam problem dotyka , ich oczy , cień spowija ,
Zimny wiatr uderza w twarz , pogłębia rysy
Dodając lat , niesie ze sobą piach by
Biedaków zgnębić , jeszcze splunąć im w twarz.
Gdy ktoś jest szczęśliwy , ma dobry dzień ,
Zawsze znajdzie się ten zazdrośnik , który
Spieprzyć potrafi ten właśnie dzień .
Taki jest ten świat .
Więc...Odchodzę! Ruszam tam , gdzie
Choć trochę lepiej jest , gdzie nie wieje
Morowy wiatr , gdzie w cieniu i łzach
Nie tonie żadna twarz.
Idę...
Dziesiątki lat minęły , drogi za sobą szmat ,
A ja widzę ciągle te same twarze z różnicą tą , że
Tamten szary cień dziś ciemny jest jak noc ,
Oczy czarne , pełne łez z grymas bólu nieustannie
Wyciska je , morza łez w , którym tonę ,
Nie broniąc się . Ale...
Taki jest ten świat.