Tak przykro człowiekowi,Gdy pisze smutne wiersze.Bo serce nieobecne,Niesione wraz z powietrzem.Wciąż w pajęczynę wspomnień,Otula się i plącze.Szlochając tak żałośnie,Że kiedyś było dobrze.
carrabana
Autor
12 June 2012, 23:24
Ładnie-pozdrawiam
12 June 2012, 20:06
Wiele ludzi żyje wspomnieniami...niektórzy się już w nich gubią.Przyznam że sam nie mogę zapomnieć tego co było....