Pragnę

Tak mi brakuje kogoś bliskiego
Tej obecności jej lub jego
Z lekkością oddychać gdy spokój mam w duszy
I mieć wrażenie swobody tej duszy
I mieć te skarby i nimi się cieszyć
Jak kiedyś
Oto pragnienie jakże zuchwałe
By dostać to czego tak dużo miałem
Teraz mniej mówię i patrzę na ściany
Wzrok mam ostry w analizę ubrany
Lecz mam myśl by życie zmienić
I tamte ,,kiedyś" na ,,teraz" podmienić
Bo żal gardło mi ściska- świadomy tego
Że brak mi tak mocno- kogoś bliskiego

RozaR

Autor

Strona autora

76 533 wyświetlenia

1012 tekstów

16 obserwujących

dana1596
23 July 2014, 14:31
nno...nno...a to zaskoczenie, szkoda, że porzuciłeś Grześ tę tematykę, wiersz naprawdę wpadł mi do serca, zabieram do dwóch zeszytów:)...po prostu grzesiowa perełka
RozaR
16 March 2014, 08:54
Dzięki wszystkim za uznanie .
,.,
,.,
9 February 2014, 20:53
Kup sobie psa.
neonli
7 February 2014, 22:20
przepiękny wiersz, pełen emocji, świetne studium samotności!
krysta
4 February 2014, 20:40
No proszę RozaR otworzył się...ładnie...
pozdrawiam
Janya
4 February 2014, 19:56
Musze przyznać że wiersz wzrusza..
Też spełnienia pragnienia życze;)
Naja
4 February 2014, 19:24
Ładne wersy. Aż się wzruszyłam... Spełnienia pragnienia życzę :-)))
czarna mamba
4 February 2014, 19:05
hhhmm i tu mnie zaskoczyłeś :P oczywiscie pozytywnie :)
szaszlyk
4 February 2014, 13:41
Podoba mi się:)
Gaia
4 February 2014, 11:01
Lubię szczerość. Wtedy słowo mówi inaczej.
Wtedy cały wszechświat rozumie, co znaczy.
:)