Saddly Song

Szukałam, szukałam, szukałam czegoś nowego
Chciałam zburzyć mój nudny świat.
Te nudne dźwięki, twarze i obrazy,
Zmienić wszystko, co się da.

Miesiąc minął, jeden, drugi
Przyszedł czas, tak bardzo długi
Ja wciąż szukałam, szukałam „tego” świata
Jednak rozciągnęło się to w lata

Tylko raz, ten jedyny
Zatrzymał się mały obraz
I co ja mam zrobić teraz?
Jestem w nowym świecie, i nie wiem kiedy
Może od „My Lady”? Może wtedy?

Mijają dni, tygodnie, miesiące nudne
A me serce staje się bardziej smutne.
Smutne, dlatego że polubiłam „to” wielce,
Lecz nie mogę nic w zamian powiedzieć w podzięce.

Tak. Polubiłam Azję, azjatyckie nuty
Tam, gdzie każdy miły jest i chudy.
A nad wszystkimi muzykami, jeden zespół króluje
Super Junior, w nich się tak wsłuchuję.

Mężczyźni dobrzy, we wszystkim w czym trzeba
Jednak nim ich spotkam, pójdziemy do nieba…
Lecz mam nadzieję, nadzieję że tam w niebie
Że gdy tam pójdziemy, trafimy na siebie.

Lecz czy rozpoznam, podejdę, czy się odważę?
Czy nie odlecę tam, skoro nic nie ważę?
Jednak przestanę myśleć tyle o przyszłości
Bo muszę nadrobić dużo teraźniejszości.

Tu i teraz jestem i mam marzenia,
Które być może zostaną we wspomnieniach
Ponieważ ja wiem i każdy to powie:
Że o moim istnieniu nikt się nie dowie.