Człowiek...?

Spotkałam Człowieka
w kieszeniach dziurawego płaszcza miał wiosnę, najpiękniejsze śpiewy ptaków
tańczył z kroplami deszczu i śpiewał razem z nim...

Poznałam Człowieka
płakał po śmierci polnego lisa, podnosił gniazda ptaków po burzy
miał tak mało, a dawał tak dużo...

Straciłam Człowieka
dzielił się sercem i uśmiechem, dla siebie zostawiał mniej niż potrzebował,
a odszedł z bogactwem, jakiego niejeden z nas nie dorobiłby się przez wieczność...