Dokąd zmierzasz Polsko

Spod obcego wyszłaś jarzma
przeminęła Moskwy sława,
Jesteś wolna, nasza Polsko
ale jakże, jakże słaba.
Naród który, przed wiekami
bogobojny był i prawy,
dziś nie dbając o ojczyznę
kłóci się o różne sprawy.
Już nie Polska, dobro wspólne
dla rządzących najważniejsze,
każdy własne drze korzyści
i te większe i te mniejsze:
demokracją zachłyśnięci
ślepi są i zamroczeni,
naszą Polskę wyprzedają
a my prości, zagubieni.
Nie o taką Polskę walczył
naród cimiężony lata,
dziś dla zysku i pieniędzy
nawet brat zabija brata.
Ludzie żyją coraz gorzej
wiele rodzin żyje w nędzy,
a nielicznym spośród wielu
nie brakuje dziś pieniędzy.
Dziś wartości, te najświętsze
zewsząd są dziś opluwane,
ducha zniszczyć chcą w narodzie
są to jakby wszystkim znane.
Materializm i głupota
wielu już nie widzi Boga,
wielcy w siebie zapatrzeni
dla narodu, trwoga, trwoga.
Dokąd zmierzasz moja Polsko
ma ojczyzno ukochana,
czy wyrośniesz na potęgę
czy Cię rzucą na kolana?
Dokąd zmierzasz Polsko