[...] o interregnum serca

Silnym się to samo zwało.

Przybyło z czasem,
I po czasie nawiało.

Gdzie ludzi dwoje,
Tam dwie płcie,
A czasem jedna bywa -
Samozwańcza,
Czasem kolej niewłaściwa.

Interrex to zakochanie,
Mniemanie ma o sobie wysoce
Nieprzystępne -
Dla prawidła w rozumowaniu.

Dwóch króli -
nie może być.
Zatem jeden włada,
Jeden moc posiada.

Zsyła wszystkim swe rozkazy,
A oni,
Co prawda ze zbyteczną kurtuazją,
W y k o n u j ą -
Chwałę tym większą,
Jeśli w dołku kończyć ma się.

Ta miłość.