Utopia

Sen przynosi mi ukojenie
Trafiam w nim do swego świata
Wykreowanego przez swą duszę
Pełno w nim kolorów, dźwięków, myśli, uczuć
Staram się łączyć je w całość
Stworzyć harmonie między nimi
Komponuje, mieszam obrazy i dźwięki
Kreuje rzeczy niemożliwe na jawie
Wspaniałe góry, rzeki, lasy
Tętniące życiem, czystością
Gdzie ludzie są inni
Nie ma wojen, nienawiści
Ten świat pragnąłbym by zobaczył każdy
Poczuł jego magie, wyjątkowość
Lecz sen się zawsze kończy
Kończą się fantazje
Rano zostaje mi tylko żyć na jawie
Przeżywać zwykłą codzienność dnia
Która jakże jest szara i ponura
Chciałbym móc śnić bez końca
By pozostać w mym świecie
Na zawsze już w utopi żyć