Menu
Gildia Pióra na Patronite

Przyjaciółki

Samotność- moja przyjaciółko,
nigdy mnie nie zostawiasz...
Nawet gdy dzieci pełne podwórko,
z ukrycia mnie pozdrawiasz.

Ciszo-co wieczór mnie przytulasz,
niczym matki ramiona.
W takt swoich szeptów lekko mnie bujasz,
zasypiam szybko-zmęczona.

Ciemność...i twoje przywiązanie
utula moje lęki.
Może ty jedna ze mną zostaniesz?
Pośpiewasz smutne piosenki?

Trzy przyjaciółki z dziecięcych lat
trwają przy moim boku.
Mimo minionych tych wszystkich dat,
nie odstąpiły ni kroku...

Chociaż ta pierwsza mogłaby iść
gdzieś tam, na koniec świata...
A za nią- spokój mógłby tu przyjść,
pozostać na długie lata...

5623 wyświetlenia
56 tekstów
3 obserwujących
  • Gunia76

    10 June 2013, 11:20

    Jeszcze raz dziękuję kochani :)

  • 7 June 2013, 11:02

    Guniu !
    Piękny wiersz ! Po raz kolejny sie wzruszyłam
    Pozdrawiam

  • misiek45

    3 June 2013, 16:35

    Piękny wiersz mimo smutnych wersów-pozdrawiam serdecznie Agnieszko :)

  • Gunia76

    3 June 2013, 08:19

    wzruszył mnie Twój komentarz...dziękuję :)

  • agniecha1383

    3 June 2013, 07:55

    tak naprawdę wymieniłaś tu wszystkie dziecięce lęki...te które rzeczywiście są często nieodłącznym towarzystwem maluchów:) ale pomimo tego coś jest w tym wierszu co przynosi uczucie spokoju o który prosisz... wiersz leciutki i bardzo fajnie się czyta...przyjemny tak ze aż chciałoby się wyciągnąć rękę i pogłaskać:)
    oczywiście autorkę:):):) pozdrawiam:)