~~Król Kier i dama Karo~~
Raz król Kier i pewna dama Karo
Byli w talii mocno zakochaną parą
Zbudowali sobie mały domek z kart
Który nie był dla nich wcale wiele wart
Ciągle tylko dla zabawy w oczko grali
Albo z nudów wciąż pasjanse układali
Jak szulerzy los tasując tak niezmiennie
Ogrywali siebie z marzeń na wzajemnie
Do Casino w Monte Carlo się wybrali
Ale wszystko to co mieli tam przegrali
Tam skończyła się historia pary wielka
Bo ktoś nagle schował karty do pudełka.
19 December 2013, 22:04
Coś tak na wesoło, ładnie tak szelmosko, coś jak w życiu, nie zawsze
to co budujemy jest trwałe, czasem jak ten domek z kart, nic nie warte.
Aguś, zachwycasz mnie metaforą.
A tu skojarzyłam z taką melodią.
Ładne są słowa, nie wiem czy lubisz Michała Bajora, bo ja go uwielbiam
odkąd usłyszałam tą piosenkę.
http://www.youtube.com/watch?v=aH0BwjjuHFc
pozdrawiam
14 December 2013, 13:44
Fajny wiersz :)
...prawda ,gdy się gra, to się z losem igra, łatwiej przegrać - trudniej wygrać...Pozdrawiam Agnieszko na sobotę :)
