Menu
Gildia Pióra na Patronite

Mała.

Przyjdź do mnie w ten wieczorny, zimny mrok
samotność ogrzej swym tlącym ciepłem

Smutek rozpłynie się w powietrzu
taka jego rola, gdy zjawia się przyjemność

Ujrzyj me lico drzemiące, usta ledwie przymknięte
wejdź na mnie, przytul udami nagimi

Okryj płaszczem szatynowym zaspane oblicze
słodkim owocem ust swych me wrota rozewrzyj

Kwiatki wiśni kwitnącej swą namiętnością zrzuć
- wiśnia, gdy dojrzeje, kwaśna się staje

I liście nawet zwiej, lecz korzenie zostaw
abym w naszej beztrosce na nowo wznosić się mógł

List pożegnalny do ręki mi daj i uwolnij się
- stronica czysta, wiesz, że czytam Cię bez słów

Czekanie i Smutek... Smutek i tęsknota...
taka rola jego, że wypełnia serce, aby pustym nie zostało.

http://www.youtube.com/watch?v=3FcYh31AZQ8

81 778 wyświetleń
826 tekstów
102 obserwujących
  • Papużka

    15 June 2013, 08:56

    ;)

  • scorpion

    14 June 2013, 21:28

    Heh :)

  • Papużka

    6 February 2013, 12:43

    pięknie przywdziana tęsknota
    wczorajszego wieczoru Cię odwiedziła
    lecz była to stara dewota
    i ciuszki swe szybko zrzuciła...

    To tak troszkę z przymrużeniem oka odczytaj... pięknie piszesz... zaskakujesz mnie coraz bardziej.

  • witaminkaa

    6 February 2013, 11:36

    Smutek nie miałby swojej mocy bez tęsknoty. Piękne.

  • I.Anna

    6 February 2013, 07:57

    pięknie, dziękuje za nostalgii chwilkę