Przenigdy nie oddawajmy mrokom zapomnienia Cudu tych chwil, kiedy szept wyzwalał drżenie… Marzeń dotkniętych i tych w poczekalni spełnienia Przechadzek w szczęściu poprzez przeznaczenie.
Wspomnień zawartych w pamięci rozdziałach Strof pięknej kursywy niech czas nie wykreśli, Bo pamięć, choć krucha, to bywa jak skała… A tej nie spopieli erozja, pókiśmy docześni.
Co będzie potem, czy śmierć pamięć roztrwoni? Tego mocą wyobraźni raczej nie ogarniemy... Więc za wiedzą takową, nie warto słać pogoni A memoriał pięknem wypełniać póki istniejemy.