próżno na łąkach skoszonychśladów stóp bosych szukaćkiedy rytm naszych krokóww głębi serca kryje gdzieś ziemia
by kogoś stracićna zawszewystarczy zbyt długo czekać
kiedyś łatwiej było mi tęsknićgdy nie znałam jeszczetwojego imienia
giulietka
Autor
7 July 2013, 11:46
bez słów ...zauroczony ...
6 July 2013, 15:17
Cień wiatru, którego zarys ma skrzydlate kształty. Tak mi się jakoś anielsko skojarzyło... :)
Wiersz oczywiście przepiękny i bardzo poruszający. Zabieram go z sobą.
6 July 2013, 14:54
trafia
pozdrawiam:)
6 July 2013, 11:05
Wiatr niejedno ma... Czas pokrywa rdzą dawny błysk i zmiania kolorystykę świata...Słońce przed sobą chowając usiadłem w cieniu. ;)Okropne, czyli właśnie takie, jak lubię. ;)Miłego dnia Madź. :)
6 July 2013, 09:46
Cudowny wiersz... jak zawsze :))