Eskalacja szczęścia❤

Poparzona łzami, wspomina minione lata
Ta co ma plan doskonały na swój mur udręki
Nie żyletka w dłoni, nie świat w żelaznych kratach
Ona bez litości pokonuje kryzys wiary, wierz mi

Złych ludzi nie spotyka niefart, siłą rzeczy też szczęście
Choć ono jak cukier, który zwany śmiercią białą
On nie poukłada Ciebie znów, więc nie myśl o tym więcej
Więc wyzywaj złych ludzi, ich gwałć, do bicia weź grubą gałąź

Brak weny problemem dla mało kreatywnych
Choć mówi się że miłość przetrwa wszystko nieraz
Już nigdy na wycieraczce, w centrum serca obyś Ty
Znalazła kogoś kto rozsypane zapałki pozbiera.

Z dedykacją dla Anny