Po kochałem

Pokochałem ulotną myśl
Kobietę piękną jak Nimfa
Oddałem swe życie w jej ręce
Ona uleciała jak liść na wietrze
Zakpiła sobie ze mnie
A życie obróciła w popiół,
Przestałem wieżyc , kochać , czuć
Serce z kamienia zaczęło bić
a ciepła krew za stygła
Choć ciało żyje duch uleciał
Choć duch pozostał ciało zginęło
i kręci się koło Fortuny , bez końca
w rozpaczy bólu , morzu gorzkich łez