W bieli tchnień

Pianinami ludzkie serca...
Dusze zamarznięte
Przenikają umysły
Martwe, zimne i
Puste

Uśmiechy już tylko
na papierze
Spisane bezładnie

Cisza...

A w głębi
Balet

Zimne dłonie
w tańcu
ukrytej namiętności

Nagie ręce delikatnym kształtem
piszą poezję
I subtelnym tchnieniem
wiążą powietrze

Każde ich spojrzenie
Oddechem pasji wyrywa serce
Rozbija niczym szkło

Sztuka
Przeszyła czas
kryształową igłą
odgłosu ciszy...