Nikt nie potrafi
pamięć zanika
ale nie tam
gdzie bym chciała
nikt nie potrafił
być tak
w niebyciu
bukietem słów
ogrzewać stopy
po brzegi niwelować
pustki dwojakie
i nawet jeśli
samotność wypełnia
usta i dłonie
nie zaznałam
prawdziwego jej smaku
nie czuję
może jak krzykniesz
że nadal jesteś
spokój ukołysze serce
Autor
26 024 wyświetlenia
524 teksty
59 obserwujących
18 June 2014, 12:07
Noooo... Bez przesady! ;P Dzieło godne uwagi. A czy arcy... Dla mnie tak, nawet jeśli przesadnie do tego podchodzę ;)
18 June 2014, 11:55
Pierwsza myśl? Arcydzieło. Druga? Że to chyba zbyt wyniosłe i przesadne słowo.
Trzecia? A jednak.