Dla kogoś...
Okryta makijażem nocy…
by nikt w ciemności nie dostrzegł
jej łez...
W czterech ścianach samotności
nikt nie zapyta:,dlaczego tak?
a zatem nie przywoła bólu wspomnień…
Tylko ekran komputera zna prawdę
na twarzy wypisaną.
Ale on o nic nigdy nie zapyta…i dobrze tak.
Łzami napełnia wirtualne pióro
by ofiarowywać innym najcenniejsze co ma:
perły swojej duszy…
15 January 2011, 20:13
Pisałem opowiadanie w częściach dlatego nie dawałem myśli...Później trochę chorowałem i tylko zaglądałem na Cytaty,by poczytać i ocenić myśli ulubionych...
Jakoś ostatnio wolę czytać,analizować myśli,wiersze innych...zawsze można odnaleźć w nich cząstkę siebie...
Ale niebawem coś tam wymyślę i dam w dziale myśli :).
15 January 2011, 20:04
Nawet nie wiesz jak bardzo ostatnie moje tygodnie, utożsamiają się z treścią Twojej wspaniałej kompozycji.
Przyznam też, że stęskniłem się za Twoimi myślami, ale rozumiem. Czasem trzeba się zatrzymać, by móc iść dalej.
15 January 2011, 19:57
Dziękuję Michale,że również zajrzałeś do mojego wiersza...To dla mnie bardzo ważne,tym bardziej,że wysoko cenię Twoją twórczość...
Myślę,że w tym wierszu każdy może znaleźć cząstkę bliskiej sobie historii...Każdy w pewnym stopniu dotknął uczucia samotności...a samotność rodzi potrzebę tworzenia,opisywania piękna duszy...dzielenia się tym co czujemy,przeżywamy...
Ten wiersz postanowiłem zadedykować ( jak w tytule) komuś...
Zapewne ta osoba gdzieś tam na dnie duszy czuła,że to właśnie dla niej :).
Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.15 January 2011, 19:47
Piękne słowa.
Ja również odnalazłem w tym wierszu kogoś...Pozdrawiam Gerardzie.
17 December 2010, 23:13
Choć adresatem jest Ktoś z tytułu, jakże łatwo odnaleźć w nim cząstkę siebie...
Pięknie słuchasz ludzi Gerardzie...