Znikając w obcym

Odpływa okręt a ja na nim
Stojąc na pokładzie
Zaciskając pięści na barierkach
Odpływam...
W nieznaną krainę
niesiony wzburzonymi falami
Znikam...
... z oczu tych na brzegu
W oddali majaczą tylko żagle
Czy ktokolwiek zapłacze
za szarym okrętem,
zapamięta znikający jego widok
i człowieka na pokładzie.
Zatęskni, zawoła... ?
A pośród nocnej ciszy
rozniesie się tylko szept
drżący...
Przepełniony smutkiem.
Popłynie ku gwiazdom
W dalekie odmęty...
Znikając w czarnej głębi nocy
Niczym szary okręt
... zniknął pośród fal.