~~Pani jesień~~
O piękna jesieni
Złotolistna pani
Zimno nam przynosisz
Kusisz owocami
Dajesz trochę słońca
Deszczem świat zalewasz
Lato już odeszło
Szumią stare drzewa
Swym chłodem rozpalasz
Ogień przy kominku
Wszak długie wieczory
Miłe są przy winku
Hula wiatr po polu
Gubią liście drzewa
A jesienna pani
Korale przywdziewa
Korale czerwone
Z modrej jarzębiny
Byłyby ozdobą
Nie jednej dziewczyny
Jesień swoim wdziękiem
Też czarowac może
W swej pięknej sukience
W jesiennym kolorze.
Dodaj odpowiedź 25 September 2012, 23:00
0 Tworzysz nastroje, opowieści rymem...ciepłem...dobrze zajrzeć do Ciebie Agnieszko :))
Odpowiedź 25 September 2012, 21:03
0 Sercem dziękuję Wam za opinie ,każda jest dla mnie cennym darem-życzę mile spędzonego wieczoru :))
Odpowiedź 25 September 2012, 18:22
0 pięknie o Pani Jesieni Aguś napisałaś :)))
pozdrawiam życząc miłego wieczorku :)))))Odpowiedź 25 September 2012, 18:14
0 Uśmiechnęłaś mnie. Tak promiennie - jesiennie. Ja lubię długie wieczory. Z książką, kubkiem herbaty, w kokonie z koca. ;)
Pozdrawiam,
M. ;)Odpowiedź 25 September 2012, 12:13
0 W Twoim wierszu Jesień to piękna kobieta:) bardzo ładny wiersz;)
Pozdrawiam serdecznie
Odpowiedź 25 September 2012, 00:12
0 Warto było zaczekać Agnieszko...podziwiam z jaką łatwością przychodzą Ci rymy...
ech a posiedziałabym sobie przy kominku dziś z jakąś leciutką melodią w tle... fajnie mi się zrobiło po Twoim wierszu jakieś takie ciepełko do serducha się wkradło:) pozdrawiam:)Odpowiedź