Głaz człowieka

Niewidzialny posąg,
nieobecna dusza.
Powiew kłamstw i grzechów,
Twe ciało rozkrusza.
Cienie opętane,
oszalały z czasem.
Zmysły obumarłe,
stwardniały w ciężką masę.
Gdzie jest Bazyliszek?
Nie on temu winien.
Nie przysłonił ciała,
kamieniem i pyłem.
Serce bić przestało,
zniszczone problemami.
Krwi ostatnie krople,
chłodu dotyk zamilkł.