Menu
Gildia Pióra na Patronite

Kołysanka

niebo nad mogiłami lśni
rozedrgane tysiącem tchnień

by nie utonąć w oceanie dusz
i nie zgubić drogi w duchów mgle

nieruchome serca kołysze
nieprzerwany sen

101 732 wyświetlenia
955 tekstów
266 obserwujących
  • Adnachiel

    15 March 2016, 19:56

    Dziękuję Ci.

  • mill

    15 March 2016, 19:52

    ...lubię takie wiersze w których widzi się pięknie ....lub śni ;).....świetny wiersz....

  • Adnachiel

    8 March 2016, 11:34

    To ja Ci dziękuję Giuli.
    Powoli traciłem wiarę, że potrafię napisać coś wartego przeczytania.
    Taki kryzys wieku średniego :)
    Tzn. po trzydziestce :D
    A te gwiazdy... niestety, wykwitają z łez.

  • giulietka

    8 March 2016, 11:30

    No i co ja mam biedna tutaj napisać, kiedy wszystko już zostało napisane...
    Może tylko tyle, że w Twoim ogrodzie to gwiazdy zawsze kwitną najpiękniej, nawet gdy kapią na głowę świetlistymi łzami tęsknoty.
    Dziękuję za ten spacer w chmurach.

  • Adnachiel

    8 March 2016, 11:26

    To miłe, że tak uważasz.
    Bardzo sobie to cenię.
    Dziękuję :*

  • PainWithoutLove

    8 March 2016, 11:24

    Niebo najpiękniej "wygląda" w Twoich wierszach :)
    Wzruszająca kołysanka :)

  • Adnachiel

    8 March 2016, 10:43

    Dziękuję piękne Panie, że jeszcze mnie czytacie, od czasu do czasu :)
    Cieszę się, gdy udaje mi się poruszyć i wywołać wzruszenie.
    A dziś, Wy rządzicie :)
    Więc ode mnie moc uścisków i życzenia, by wiatr nie niszczył fryzury, zmarszczek tylko od uśmiechów i byście nadal znajdowały w swoich torebkach to wszystko, czego nigdzie indziej odnaleźć nie można :)

  • nicola-57

    8 March 2016, 10:22

    są i takie kołysanki...
    czy jestem wzruszona? Tak.