Blizny drzew się nie goją
nie zdołam już nigdy policzyć
tych słońc
co zaszły we mnie
nie powyjmuję już gwoździ
wbijanych codziennie
w twarde drzewa
nie pytaj mnie
czy ci wolno
będzie kiedyś zapomnieć
życie to dziwny sen
w którym siebie się nie pamięta
śmierć to przecież najprostsza
na trudne pytania odpowiedź
Dodaj odpowiedź 26 February 2013, 20:40
0 Nie wiem skąd się wzięło to zdanie pomiędzy,
ale mnie nim kupiłeś na amen!Odpowiedź 26 February 2013, 19:59
0 "nie pytaj mnie
czy ci wolno
będzie kiedyś zapomnieć"zanim mnie zapamiętałaś
ja już znalazłem się we śnie anioła stróża
zwiastując autodestrukcję
przez to, czego nie zatrzymam kiedyś w pamięci"życie to dziwny sen
w którym siebie się nie pamięta
śmierć to przecież najprostsza
na trudne pytania odpowiedź"Odpowiedź 24 February 2013, 08:59
0 Bardzo przenikliwa puenta, Beti, lubię jak mnie rozczytujesz.
Aguś, cieszę się, że zechciałaś zatrzymać się pod nim na chwilę.
Dziękuję Wam za wpisy i to bycie tu i teraz, czasem bez żadnego śladu obecności,
pozdrawiam serdecznie:)Odpowiedź 23 February 2013, 21:57
0 Piękny wiersz Madziu a w szczególności ostatnie zdania...śmierc to przecież najprostsza na trudne pytania odpowiedź..świetna kwintesencja wiersza-pozdrawiam milutko na wieczór:)
Odpowiedź 23 February 2013, 21:52
0 a jednak
każdym dniem liczysz
srebro i złoto uśmiechu
jakby od nowaI nie uciekaj Madziu :)*
Odpowiedź 23 February 2013, 14:51
0 Bardzo warto d o Ciebie zawsze zaglądać.. piękny ciekawy wiersz... :)
Odpowiedź 23 February 2013, 12:25
0 A zatem warto było tu wracać dla takich niespodzianek;)
Pozdrawiam ciepło A. :)Odpowiedź