Menu
Gildia Pióra na Patronite

Ty

Nauczyłeś mnie żyć... jak kochać mam,
I kocham Ciebie .... całym swym sercem.
Choć dusza ma pusta...pustka po Tobie została.
Czuję się źle...jestem sama jak palec.
Czy rzeczywiście wiem, że tylko Ty istniejesz?
Gdybym zapomniała, choć nawet spróbowała,
.... me życie byłoby inne?.... barwniejsze..?

Ty nauczyłaś mnie kochać... tak silnie,
Potem zostawiłeś... z byle powodu.
.....złamałeś mi serce, a to tak bolało.
Niech Ciebie zaboli, tak jak mnie teraz...
...byłeś częścią mnie, lecz teraz jak odszedłeś,
brak mi tej części mnie, a dokładnie serca...
Me myśli wciąż z Tobą... o Tobie, przy Tobie.

Wierzyłam, że możemy liczyć tylko na siebie,
...będę przy Tobie choćby świat we łzach toną...
Prawdziwie piękne było nasze uczucie...
Walczyć wciąż chcę o nie, o nas, o Ciebie....
Moje marzenie stało się prawdą..
Kiedy Cię poznałam.... teraz się złamało,
Bo odszedłeś....

Jest teraz inaczej... jestem dziś samotna,
Taka zapłakana, mała.... i bezbronna.
Miłość Twa dawała mi siłę.... nadzieję...
...lepsze dni nie nadejdą, już nigdy.
Gdy nie będzie nas, Ciebie przy mnie.
Chcę się przytulić, choć na chwilę...
...tak na moment... i nie puścić nigdy.

2783 wyświetlenia
5 tekstów
0 obserwujących
  • PetroBlues

    7 October 2012, 16:17

    Dużo emocji, jest się nad czym zatrzymać. Jedno małe zastrzeżenie, wielokropek składa się z trzech znaków (...) więcej to już błąd ortograficzny:) Pozdrawiam:)

  • 6 October 2012, 20:43

    cieszę się Kochana... wiem że dzielna z Ciebie dziewczynka

  • 6 October 2012, 16:09

    niewolniczy trel .. grający na poczuciu winy bardzo ładny wiersz .nie mniej jednak poddany do granic naiwności definicji użalania się nad sobą.. rzucający na kolana uległość .. powodujący zamianę podmiotu domyślnego w przedmiot pozdrawiam