Pomarańcz

Najpierw była małą istotą. Malutką, zieloną.
Ale wiedziała że kiedys będzie potrzebna.
Wiedziała że jej żywot będzie krótki.
Ale przy końcu ujrzy zadowolona twarz.
Więc dorastała. Dorastała u boku Jej bliźnich, którzy czekali na sierpień.
Na ten czas kiedy zostana rozdzieleni.
Na czas w którym skończy się ich rola.
Ale chyba nie tylko jej to sie przydarzało?
Bynajmniej starała sie byc taka sama.
W końcu dorosła.
Była piękną pomarańczą. Każdy wychwalał jej urodę.
Domyślila sie, że w tym roku ją stąd zabiorą.
Widziała koszyk.
Później kosz. I długa droga.
Wylądowała przy innych w supermarkecie.
Na końcu ujrzała radosną uśmiechniętą twarz.
Zasneła.