Dla pragnących Zimy

Nadszedł znów ,
ten wieczorny czas.
Okno , świeca , kartka
i Świat ,
zza szyby obklejony leniwymi kroplami.
Dalej wijące się w pół życie z nie spokojem .
ach , te drzewa krzyczące !
wciąż niepokojem ...
Utraciły cząstki dusz ..
Dalej - podmokłe ulice
w kątach gnijące życie .
Deszcz - wszystko rozpływa się w rozpaczy ..
wszystko lamentuje ...

Ci, którzy pragną,
tego Ducha ,
jakby ostatniego spokoju ,
leżąc na puchach bieli .
Pewnie dziś , jak ja
czekają przy oknach .
aż świat świat się zmieni .
Oczarowany bieli światłością ..