Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Na końcu mnie

Na końcu mnie są wszyscy
Imion nie pamiętam
Przemknęli obok mnie jak przechodzień
Dusza szczelnie zamknięta

Na końcu mnie jest lód
Kryształkami do krwi przenika
Ciepłem nie otacza nikt
Uśmiech z twarzy znika

Na końcu mnie jest Ona
Tej, której życie było ostatnim zadaniem
Bez pożegnania odeszła tam, gdzie nie ma już nic
Jej śmierć, mi tylko przetrwanie

Na końcu mnie jest żal
Poświęceń wynik równania
Naiwność jak dwulicowy przyjaciel
Być sobą ciągle zabrania

Na końcu mnie jesteś też Ty
Nadzieja ze smutkiem próbują zawrzeć zgodę
Dopóki mnie nie pokochasz
Nie chcę iść sam w dalszą drogę

4236 wyświetleń
45 tekstów
20 obserwujących