Skrzydlate mosty
Myśli uśpione serc naszych troskami
Wiatr niespokojny tchnieniem dnia porywa
Szelestem ogromnych skrzydeł budzi świtaniem
Szeptem stęsknionym sny moje przyzywa
Łopotem znajomym zasłony nocy zrywa
Niebo sine rozdziera świtu przebłyskami
I podmuchem mocnym w ramiona porywa
Ocierając łzy z policzka chłodnymi piórami
Niecierpliwymi pocałunkami czoło obsypuje
Rozplątuje warkocze stęsknionymi palcami
Pieśnią żałosną przepowiednie snuje
Wiatr, co mosty skrzydeł łączy między nami
8 February 2011, 00:33
Pod tak cudnymi strofami i tak niezwykłymi komentarzami pozostaje mi jedynie uśmiechnąć się dziękując Autorce za kolejną dawkę "skrzydlatych" myśli, dla których żadne pochwalne słowa nie będą nigdy dość odpowiednie...
Pozdrawiam cieplutko Madziu:)
6 February 2011, 10:08
gdyby anioł o śnieżnobiałych skrzydłach chciał zaśpiewać o miłości i tęsknocie, użyłby słów Twoich Magdo, bo w nich zaklęta jest dusza i łzy, i uśmiech delikatny, deszcz i tęcza, blask i mrok ...życie kogoś kto skrzydeł nie ma, a mieć powinien już tu na ziemi ...
pozdrawiam ...i pisz dalej
5 February 2011, 15:02
To dla mnie zaszczyt pisać dla takich Czytelników.
Schlebiacie mi, a ja pozostaję wierną wielbicielką Waszych tekstów, przy których moje bledną.
Pozdrawiam serdecznie!
5 February 2011, 14:28
Tylko Ty, Madziu, potrafisz tak zakląć słowa, że człowiek czytając, czuje się jak w bajce... Delikatne, magiczne, piękne.
Pozdrawiam :)
5 February 2011, 14:05
Madziu Ty jak zwykle potrafisz słowem malować! toż to prawdziwa sztuka
pozdrawiam ciepło :)
5 February 2011, 11:52
Jeden z nielicznych wierszy, które czytane, odzwierciedlają to, co czuje człowiek tak niesamowitą przyjaźnią obdarowany...
Wiersz określam jednym słowem : "PIĘKNY"
A piękno w nim zaklęte - emanuje; przyzywa to co w nim najlepsze...
Najwyższa nota.Pozdrawiam
5 February 2011, 11:00
Siła prawdziwej przyjaźni... Ach...
Nie dość, iż zawszę na mnie czar wywierają Twoje wiersze, tak ten jest przecudowny, pełen magicznych zaklęć.