Deszczową porą

mkną po szybie deszczu krople
jak słowa twoje
w jałowe obietnice poskładane
do ucha mego mknęły

chmurami szarymi zachodzi
niebo
tak i mi szczęście zaszło
smutkiem jak tą chmurą
czarną

chłód ziębi liści zielonych pęki
na drzewach
chłód hula wokół czterech mych
ścian pustego wnętrza

czas umyka niepostrzeżenie
na srebrnym blacie zegarka
dobija się do bram pamięci
wspomnienie czarno - białe

tak mi w sercu ciemno,
jak za oknem