Już nie moje

Mimo, że stale
idę do przodu
co kilka kroków
patrzę za siebie.
A przecież to wszystko
co za mną zostało,
już nie jest moje
nie Twoje, nie Nasze.
I choć chcę wrócić
to wrócić nie mogę.
Więc tylko czasem
gdy patrzę za siebie
pozwalam tęsknocie
na krótką chwilę
owładnąć myśli
i serce i ciało.
A potem znowu
idę do przodu.
Daleko od Ciebie
uciekam przed bólem.