Na jutrznię

Ważne, by te bajki żyły w nas.
"Przecież wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. (Ale niewielu z nich pamięta o tym)."
Cieszę się, że zajrzałeś do mnie Grzegorzu, pozdrawiam;)

Uwielbiam czytać "Małego Księcia" , "Kubusia Puchatka" i inne wspaniałe bajki bo pomagają mi zachować wiarę w prawdziwą miłość i wrażliwość.
Uwielbiam też Magdo zaglądać na Twoje strony, bo pozwalają mi uwierzyć, że bajki nie kłamią.

"pisać za Ciebie nie mogę."
Aleks, zejdź na ziemię i zacznij może pisać za siebie, a nie starocie odgrzewasz.
A swoje nadzieje, wiary i plusy zostaw dla innych, dla mnie one za bardzo stęchlizną pachną.

Ok, ulżyj sobie Alex, ja już milknę z poczucia bezsensu tej sytuacji.

Skoro tak to widzisz, to jestem jedną z kilku tysięcy publikujących na necie, więc nie zatrzymuję, masz chyba wiele pracy;)

Ależ zawsze możesz poszukać lepszego zajęcia, nie widzę sensu zatrzymywania Cię tutaj.
Pa.

Błękit rzeczywiście jest jednym z moich ulubionych motywów, ale dziś wystąpił jako metafora chłodu, odległości, nieprzystępności.

Nie muszę trafiać do wszystkich, dobrze, że są tacy, którym się nie podoba, to ma sens i dowodzi autentyczności przekazu jak i odbioru.

Dzięki za opinie i miłego wieczoru;)

Aleks... błękit jest spoko... lepiej przynajmniej brzmi jak ultramaryna albo zgniła zieleń khaki :)
Na dziś, to jak narazie jedno z lepszych "dziełek" nawet jeśli się mini błękitem, który tak w oczy Ciebie kole :)
Pozdrawiem wsjech :)

Nie liczyłam, że pojmiesz sens tego błękitu, ale nie chodzi tu o kolor;p
A co z Twoimi lotami, nadal pod ziemią?
Pozdrawiam;)