Pożegnania
mam za sobą grobową deskę
co spala się przede mną
w uczuciu
które gubi kalendarze
wyrywam godziny z zegara
dla niepamiętania
że nim ta znów wybije
błękitna koszula zniknie
w łzawym oku
147 080 wyświetleń
1739 tekstów
256 obserwujących
12 August 2012, 20:28
Kiedy to pisałam... nie miałam celu. Dziś kiedy czytam, czuję jak trafnie wycelowałam, w to jak to widzę...
"znikasz mi w deszczu
a jeszcze chwile temu
siedziałam Ci na kolanach
szepcząc do ucha
że może autobus nie przyjdzie
że możesz zostać"