Mały konik gniadygubi w śniegu ślady.Patrzy w górę,widzi chmurę.Lecz nie taką zwykłą.Z grzywą gęstą,ogonem bujnym.Z skrzydłami na wietrzei rogiem dużym.Bóg czterokopytnych, myśli gniadyi uszczęśliwiony jest cały.
samolotka
Autor
25 February 2011, 11:43
... a jednak szkoda, że nie piszesz dalej wierszy...
... taki plusik na zachętę...
;-)