Ścieżka

Ludzie trwają niczym głazy
I choć twardzi jakby skała
Nikt z nich nie jest bez skazy

Żywot człowieczy bez mała
Podmuchem wszechświata-chwilą
Dopełnia się przeznaczenie

Ludzką naturę chciwą
Zabierze w te otchłanie
Snu wiecznego potajemne
Wieczności ów zawołanie