KAWA

Lekkim dymkiem wabi
świeża i gorąca
aromatem zwodzi
toń czarna kusząca

Choć fusy na dnie
goryczką ocieka
obiekt pożądania
każdego człowieka

Losu śmietanką
nieco rozjaśniona
często kostką szczęścia
bywa dosłodzona

I nic to, że błoto
że i dno muliste
tak boleśnie sparzy
choć serce jest czyste

Lecz pragniesz kosztować
zanurzać wciąż usta
filiżanka życia...
żal, gdy już jest pusta