Opowieści zwykłej treści

Legendy i podania ludowe
toczą się po stołach świątecznych gładko,
stoły są lśniące więc toczą się łatwo.

Zięć kocha teściową z pełną kurtuazją,
godną aktora niejednej sceny .

Małżonkowie gruchają cudem wierności,
niczym para gołębi karmionych od ręki.

Dzieci grzecznością ulizane nad stołem,
nożne czynią rozgrywki pod nim.

Nawet naczynia myją się same
z uśmiechem oddania w czyste ręce
itd, itd....

"Czym chata bogata tym rada",
a pożegnanie najszczerzej wypadnie,
bo każdy w swój światek z ulgą opada.

;)