Upadły

Kryształowe serce roztrzaskane w drobny mak
Pogodny wzrok zdjęty przez oberwanie chmury
Koszmar zapieczętowany podłością
Dusza nieskazitelna,obarczona ciężarem cierpień
Poznany jako piękno kwiatu
Zapamiętany jako trujący cierń
Więdnący we wspomnieniach
Zranił zbyt boleśnie
Istota ich więzi umiera powoli
Czas wie najlepiej , to nieuniknione
Ostatnia uncja godności oddana pożegnaniu