Pieśń o człowieczeństwie

kreślimy na piasku znaki
ten cudny
tamten nijaki

próbujemy
tlić się
nadzieją
choć przychylne
wiatry w naszym kierunku
często nie wieją

walczymy
o wschód blasku
gdy prawda i piękno
w potrzasku

stawiamy kolejne kroki
opadając w przepaście
wznosząc się w obłoki

lgną do nas nieprzychylne zdarzenia

niech je wola boża i nasza wytrwałość
w rozkwit duszy zmienia