Menu
Gildia Pióra na Patronite

***

Kraina marzeń, o której my
Tak raczyliśmy myśleć...
Powiedz, czy szczęściem jest słowo "Ty"?
Wśród niewidocznych błyśnięć...

Jaką jest droga, ta którą tak
Pragnęliśmy podążać?
Jak mamy myśleć, powiedz mi jak?
Za sercem mym nadążać?

Czy prawdą jest, to czego chcę?
I grom nadchodzącej burzy?
Słońce wciąż świeci, czy to jest zew?
Chociaż nieboskłon się chmurzy...

W oddali grzmot, lecz złoty blask
Nakarmić chce nas nadzieją
Mimo światła, gromowy trzask
Straszyć pragnie zawieją!

Słońce nade mną, odpowiedz mi
Ile nadejdzie cienia?
Ile zostało bliższych mam chwil?
Czy spełnią się marzenia?

Wiatr kłóci się, nie chcąc spokoju
Nie daje odpowiedzi
A Ty, moja wiedźmo, jesteś w pokoju
Z dala od mej spowiedzi...

13 977 wyświetleń
199 tekstów
55 obserwujących
  • Archangel_Marco

    24 September 2012, 23:59

    Może faktycznie jest to nieco źle sklecone, ale od tego są opinie, ażeby uświadamiać mi potknięcia! ;) Wdzięcznym za to.

  • No_One_

    24 September 2012, 20:59


    Wszystkie słowa zgodnie ustalały
    jeden "rytm", aż do ostatniego zdania,
    tak jakby wyrwane skądś tam...