Nie wiem jak przychodzą, gdy są

Już się nie dziwisz, że dziwię się sobie,
już nie uciekasz, gdy ja uciekam
od myśli, których treści tłumaczyć nie potrafię
inaczej, niż metaforą.

Złapane nagle,
jak krople deszczu, które przychodzą znikąd
i chłodzą rozpalone skronie.

One nie są moje,
jakby tu zawsze były,
czekając chwili na dokładność słowa.