Pryzmat

Już kolorem Świat się mieni
Błękit nieba wnet zachwyca
Pryzmatyczny widok mam jesieni
Słońca zachód się rumieni
Cisza pustka dookoła
Tylko wiatr w koronach z wolna
Raz szeleści a raz woła
Bym przypatrzył i przysłuchał
Jak nam milion liści klaszcze
Kiedy fala brzeg zalewa
Wtenczas płynie jak w teatrze
Wolno w górze leci mewa
Jeszcze wolniej listek spada
Serce tymże rytmem bije
Myślę sobie się układa
Widzę słyszę czuję