jeszcze bym pospała
jak wiosna leniwa
w chmurach głowę schowała
w niebieskich migdałach ukryła
tak by mnie nikt zauważył
nie poczuł i nie usłyszał
na chwile zapomniał
bym mogła stać się zapomniana
troche nieprzytomnie będę Cię kochać
jak złota ćma w ogrodzie pieszcząca ogień
jak rosa w trawie spływająca ospale
spijać będę z ust Twój płomień
gwiazdy obmyje ze snów marzycieli
przygarne ukradkiem ich pragnienia
i puszcze na wiatr jak bańki mydlane
stając się chwilą zapomnienia
28 170 wyświetleń
259 tekstów
3 obserwujących
Dodaj odpowiedź