Inna

Jestem odbiciem własnego zmęczenia
Smutkiem odbieram sobie życie
Niewdzięczna losowi za szczęśliwe chwile
Ciągle tylko czuje mdłości
wczorajszego dnia
zgryzoty własnych myśli
upartych wspomnień
Gdybym mogła być tą inną
Normalną dziewczyną
Śmiechem wypełniającą pokój
przyzwyczajoną do monotonii
i tych wszystkich ludzi
ale jak tu się śmiać
kiedy śmierć puka tak blisko
ociera cię swym zimnym płaszczem
głaska po głowie
gwiżdżąc ci do ucha
niezrozumiałym językiem